Iri
De Idéolexique.
Sommaire |
[modifier]
Espéranto
[modifier]
Étymologie
De IRE, infinitif du verbe latin EO ; avec la flexion -I de l'infinitif.
[modifier]
Verbe
Iri /ˈiri/.
- Aller (1).
[modifier]
Traductions
Aller | |||
---|---|---|---|
Algardien: re | Espéranto : iri, piediri (à pied), veturi (en voiture) | Psolat : vader | |
Aneuvien : gæn (à pied ou à la nage) faar (à bord ou sur une monture), pùze | Interlingua : ir, vader | Sambahsa : eih, gwah | |
Arwelo : zi | Helfina: bahan | Titée : tupeh | |
Ba gai dun : go, raki (sur cheval, dans véhicule) | Kotava : laní (à pied), lapí (en véhicule) lakí (sur ou tracté par un animal) | Uropi : ito | |
Deyryck : kohos | Planeta : go | Volapük : golön, vegön | |
Elko : waki | Occidental : ear, vader |
[modifier]
Dérives
[modifier]
Wágelioth
[modifier]
Étymologie
Étymologie à déterminer
[modifier]
Particule
particule | |
graphie | iri |
API | /iri/ |
Comme toutes les particules, iri induit une nasalisation du nom qui suit s’il est utilisé seul. En revanche, iri s’amalgame aux articles, démonstratifs et pronoms personnels selon les formes suivantes :
articles | variantes | API | |
masc. | y(dh) | iridh | /irið/ |
fém. | e(dh) | iredh | /irɛð/ |
pl. | chi | ichi | /ixi/ |
démonstratifs | variantes | ||
masc. | yrail | irail | /irajl/ |
fém. | ereil | ireil | /irɛjl/ |
pl. | chwil | ichwil | /ixwil/ |
personne | variantes sg. | API | variantes pl. | API |
1 | irvi | /irvi/ | irvaich | /irvajx/ |
2 | irthi | /irθi/ | irich | /irix/ |
3 masc. | iringón | /iriŋɔːn/ | irgóch | /irgɔːx/ |
3 fém. | irgén | /irgɛːn/ | irgenchi | /irgɛnxi/ |
- près de, à côté de, auprès de, vers, aux environs de
[modifier]
Traductions
Près | |||
---|---|---|---|
Aneuvien : let | Interlingua : presso | Uropi : ner | |
Arwelo : tcu, tifu | Kotava : poke | Volapük : lä | |
Elko : kade | Planeta : bli | Wágelioth : iri | |
Espéranto : proksime de, apud | Psolat : pres | ||
Ido : proxime | Sambahsa : prokwem |