Kero
De Idéolexique.
Sommaire |
[modifier]
Elko
[modifier]
Étymologie
De la clé ᚲᛖᚱ (KER chien) attribuée à un chien tricéphale grec, juxtaposée au suffixe nominal -O.
[modifier]
Nom commun
kero /kɛɾɔ/ .
[modifier]
Traductions
Chien | |||
---|---|---|---|
Aneuvien : hœnd (1), hœndu (4 & 5) | Gyel : kʰyí | Sambahsa : kwaun | |
Ba gai dun : kau | Ido : hundo | Thianshi : çhane | |
Calusto : kyn (1, 6) | Interlingua : can | Þünmari : ħund (1) | |
Canéen : xāņ | Kátsit kinlillu : kimikl | Uropi : kun | |
Diarrza : madjj | Kotava : vakol | Volapük : dog | |
Elko : okero | Mundeze : wawo | Wágelioth : cin, ingau (ǂ) (1) | |
Espéranto : hundo | Nespatais : cawo | ||
Gelota : bātila-sehira | Psolat : kan |
Fidélité | |||
---|---|---|---|
Aneuvien : fàdet (1), fidet (2) | Kotava : saguca (1) | ||
Elko : kero (1) | Psolat : fidelad | ||
Espéranto : fideleco | Sambahsa : vafa | ||
Ido : fideleso | Uropi : fedenad (1) | ||
Interlingua : fidelitate | Volapük : fied |
[modifier]
Espéranto
[modifier]
Étymologie
Déformation de koro.
[modifier]
Nom commun
Kero /ˈkɛrɔ/.
- Cœur (6).
[modifier]
Traductions
Aneuvien : kàrda.
[modifier]
Navosci
[modifier]
Étymologie
De la racine KER (Volonté) et du suffixe adjectival masculin -o.
[modifier]
Adjectif masculin
Kero /'kɛro/
[modifier]
Traductions
[modifier]
Uropi
[modifier]
Étymologie
De l'italien caro, pour "cher" (1).
[modifier]
Verbe
Infinitif présent | Indicatif passé |
---|---|
kero | kerì |
/ˈkerɔ/ | /keˈri/ |
Impératif | Participe |
S. ker 1P. kerem 2P. kere | Pr. keran Ps. keren |
/ˈkɛr/ /ˈkerɛm/ /ˈkere/ | /ˈkeran/ /ˈkerɛn/ |
[modifier]
Traductions
Chérir | |||
---|---|---|---|
Aneuvien : kœrjen | Psolat : kerider | ||
Elko : nisbasi | Sambahsa : kyareih | ||
Espéranto : adori | Uropi : kero | ||
Kotava : renoná | Volapük : löfön |
[modifier]
Dérivé
- Kerin : chéri.